مقاله رشته ادبیات فارسی با عنوان محمد حسین بهجت تبریزی(متخلص به شهریار)

مقدمه:
محمدحسین بهجت تبریزی ،شهریار ملک سخن، یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر ایران است. پاره‌ای از اشعار شهریار زبانزد خاص و عام است و این خود نشان از اقتدار شاعری اوست. چونان که بسیاری از ادبا میزان هنر هنرمند را پذیرش جامعه می‌دانند(شفیعی‌کدکنی،1391: 167)

  زندگی شهریار و آثار او با یکدیگر ارتباطی تنگاتنگی دارند. یعنی؛زندگی او در آیینۀ اشعارش بازتاب یافته است و اشعارش در آیینۀ زندگیش دیده می‌شود.

  در این مقاله  به شرح احوال شهریار  می پردازیم که شامل:تخلص، سبک شعری،زبان اشعار،مضمون اشعار، زبان شعری،رمانتیسم شهریار،ادبیت شعر از نظر شهریار،تخیل،قالب و فرم،قافیه و ردیف است. سرانجام ،خلاصۀ این مقاله آمده است.

کلمات کلیدی:

شهریار

زندگینامۀ شهریار

رمانتیسم

سبک شعری شهریار

عشق نافرجام شهریار

فهرست:

مقدمه

زندگینامه شهریار

تخلص

عشق نافرجام شهریار

سبک شعری

زبان اشعار

مضمون اشعار

تألیفات شهریار

حیدربابا

مدایح دینی

مرثیه های دینی

اشعار وطنی

شهریار و مبارزه با حکومت ستم

رمانتیسم فارسی و شهریار

ادبیت شهریار

تخیل شهریار

مقاله رشته ادبیات فارسی با عنوان صورخیال در قصاید خاقانی شروانی

مقدمه:

تشبیه یکی از ابزارهای کارآمد صورخیال است که در حدود  یک چهارم علم بیان را به خود اختصاص داده است. طرز اقبال شاعران به این شگرد و گونه‌های آن در تاریخ ادبیات فارسی، متفاوت بوده است؛ به طوری که در بعضی از «سبک های دوره» گونۀ خاصی از تشبیه رواج یافته است و یا اینکه شاعری به فراخور «سبک شخصی» به نوع ویژه ای آن توجه نشان داده است. در بعضی از ابواب شعری نیز توجه و اقبال به تشبیه بیشتر است. مثلاً در «وصف»که یکی از وسیع‌ترین ابواب شعری در همۀ زبان‌هاست، تشبیه اصلی‌ترین عنصر خیال به شمار می‌رفته است.»(شفیعی‌کدکنی،1372: 388).

یکی دیگر از چهار عنصر خیال استعاره است، که شاعران به فراخور قدرت شعریت خویش از آن بهره می گیرند. کشف استعاره لذتی مضاعف به خواننده می بخشد:«استعاره کارآمدترین ابزار تخیل و به اصطلاح ابزار نقاشی کلام است. » (شمیسا،86: 142) استعاره انواع و تقسیم هایی دارد که در مقالۀ پیش رو عناصر چهارگانۀ بیانی یعنی تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه را در قصاید خاقانی می نمایانیم .اساس پژوهش حاضر براساس کتاب بیان دکتر سیروس شمیسا است.

واژگان کلیدی:

خاقانی

استعاره

تشبیه

کنایه

مجاز

فهرست:

مقدمه

مختصری در مورد خاقانی

تشبیه

انواع تشبیه

 استعاره

انواع استعاره(مصرحه،مطلقه،مرشحه)

کنایه و انواع آن

مجاز

مقاله رشته ادبیات فارسی با عنوان اسطوره، حماسه و ناخودآگاه جمعی

مقدمه:

  تاریخ آن چیزی است که بعد از اختراع خط به عنوان ماجراها و سرگذشت هایی که مورخان و تاریخ نویسان نوشته اند مد نظر گرفته می شود که تا حدودی راست و واقعی‌اند. افسانه قبل از اختراع خط شرح ماجراهایی است که انسان ها به زعم و گمان در باور دارند. اما اسطوره بین افسانه و تاریخ قرار دارد که از دل آن حماسه بیرون می‌آید.

  تاریخ مربوط به خودآگاه بشریست و اسطوره به ناخودآگاه بشری. اسطوره های ملت های بزرگ در ژرف و عمق یک تن اند چونان که پرسه و فریدون یک تن‌اند. اسطوره با دین نیز در پیوند است؛ چون هر دو با ناخودآگاه جمعی و روحیۀ فطری و خدایی انسان‌ها هم سازگار است و بیراه نرفته‌ایم اگر آن‌ها را یکی بدانیم چونان که کزازی از قول یونگ ناخودآگاه جمعی را خدا نامید. بسیاری از شخصیت های اسطوره ای با شخصیت‌های دینی یکی شمرده شده است. نمونه: حضرت آدم(ع) با کیومرث، یکی دانسته اند. و یا آن بخش زندگی جمشید که دارای فره ایزدی بود با زندگی سلیمان نبی(ع) یکی می شمرند.

  از ناخودآگاه جمعی است که می فهمیم انسان‌ها آرمان های مشترکی دارند و این گونه است که شاهکارها در همۀ زبان‌ها و متعلق به هر فرهنگی باشند ارج نهاده شده و پر مخاطبند.از آن روست که شخصیت‌های اساطیری در فرهنگ‌های بزرگ مشابه یکدیگر و حتی یکی‌اند با نام‌های مختلف. مثل زندگی و پرورش پرسه، از شخصیت های اساطیری یونانی، با فریدون، پادشاه اسطوره‌ای و نیک اندیش ایرانی، این دو به یکدیگر بسیار شبیه هستند تا جایی که آن ها را یکی دانسته اند. در پیشینه‌شناسی فرهنگی این شباهت‌ها نشان از قدمت و دیرینگی فرهنگ ایران زمین دارد و می‌توان پنداشت همۀ ملت‌های بزرگ و تمدن‌های کهن؛ چون ایران، یونان و روم دوره‌های اسطوره‌ای، حماسی و تاریخی ای مشابهی دارند.

  در این مقاله به صورت مبسوط به بحث دربارۀ اسطوره، افسانه، حماسه و انواع آن و ناخودآگاه جمعی با تکیه بر آرای یونگ می پردازیم  و نتایج  را به دست می دهیم.

کلمات کلیدی:

اسطوره

حماسه

افسانه

تراژدی

ناخودآگاه

ناخودآگاه جمعی

فهرست:

اسطوره

بنیادهای اسطوره

روندهای پیدایش اسطوره

تاریخ پیدایش

حماسه

افسانه

حماسه های راستین

حماسه های اسطوره ای

حماسه های تاریخی

حماسه های دینی یا میانی

تراژدی

کمدی

ناخودآگاه

ناخودآگاه جمعی

زبان ناخودآگاهی

یونگ

نماد

زمینه های نماد

معرفی اساطیر

رستم

آرش کمانگیر

اساطیر مشهور هند

اساطیر مشهور یونان

آثار حماسی و تراژدی

حماسه یونان

حماسه رومی

حماسه عرب

حماسه ایران

شاهنامه فردوسی

مقاله رشته ادبیات فارسی،ادبیات عرفانی،ادیان وعرفان با عنوان اصطلاحات سمبلیک ورمزی عرفان

مقدمه:
برای عارف عالم پر از نشانه هاست. نشانه هایی که دلالت هایی معنایی ژرفی برای عارفان دارد.عارفان که نظام اندیشگانی متفاوتی با آحاد جامعه دارند و دریافت های ذوقی و ادراکی متباین؛ لذا برای اینکه مورد تکفیرو اتهام قرار نگیرند به نماد سازی می پردازند.

از طرف دیگر، ظرف زبان عارف در تنگنای حرف و صوت در التهاب است و به جوششی فوران خواهد کرد که ماحصل آن شطحیات سوزندۀ عارفان است. و یا به گفته شفیعی‌کدکنی عارف در «دیوار گرامر حرکت می کند»(شفیعی‌کدکنی، 1389: 4) بنابراین ظرف(زبان) محدود و مظروف‌الیه (دریافت های عارف) نامحدود است. برای اینکه نامحدودی در محدودی بگنجد عارفان به شیوه‌هایی متوسل می شوند که یکی از آن‌ها زبان سملیک و یا نمادین است.

از این رو اصطلاحات عرفان نمادین یا سمبلیک دنیایی از راز و رمزهای مگوی عارفان را در بردارد.طرفه آنست که عارفان با بیان این نمادها و سمبل ها تابوهای جامعه را زیر پا می گذاشتند که گاه به کارگیری همین سمبل ها باعث می شد به دردسر بیفتند.در این گفتار قصد داریم  فرهنگ اصطلاحات مهم عرفانی را با بکارگیری ازشواهد متون عرفانی بدست دهیم.

چکیده:

عرفان

سمبیلک

نماد

اصطلاحات عرفانی

فهرست:

مقدمه

بیان نمادین از انسان کامل

قد و قامت

زلف و اطوار آن

زلف معطر

بیقراری زلف

گره به زلف زدن

فشاندن زلف

ساکن گذاردن زلف

چنبر زلف

ابرو

چشم

چشم مست

غمزه

رخ

خط

لب

لب شیرین

لب لعل

بوسه

خال

شراب

باده

مست

خمّار

خرابات

زنّار

ترسا
بت

شاهد

شمع
 
پیر مغان