مقاله در مورد چاپ
مقدمه
ثبت و ضبط اندیشه ها و تصورات و تخیلات بشری بر روی اشیاء مختلف در ابتدای امر كاری ابتدایی و صرفاً به منظور ارتباطف تزئین و حفظ اطلاعات در تمدن های قدیم بوده است.روش های چاپ به موازات توسعه ساختارهای اجتماعی متحول و دگرگون شده است. چاپ نه تنها وسیله ای ضروری در زندگی مشترك بشر بوده، بلكه از طریق تكامل امكانات ارتباطی و اجتماعی به تكاملی شگرف در امكانات چاپی رسیده است. هم چنین شیوههای چاپی به عنوان ا بزار اربتاطی از طریق تصویر، نقش و حروف و سایر عناصر به عنوان اصلی مهم و انكار ناپذیر در زندگی بشری جلوه گر است كه از طریق شكل گیری محصولات گرافیكی، كتابها، اعلان ها، تصاویر و نوشته ها و بطوركلی آثار چاپی می توان به توسعه و تمدن جوامع و رشد مزیت و تغیر و تكامل آنها پی برد.
اما زادگاه اصلی چاپ را می توان در شرق دور مورد كاوش قرار داد. چینی ها اولین مدرمی بودند كه چاپ دستی را باداع كردند آنان با حك كردن تصویر روی چوب از این فن در انتقال و تكثیر نقوش استفاده كردن. آنان در پایان قرن دو میلادی سه عنصر لازم و اصلی برای چاپ رادر اختیار داشتند. این سه عنصر عبارت بودند از:
1- كاغذ، كه آن را در سلا 105 میلادی اختراع و در قرن چهارم میلادی ساخت آن را با الیاف پنبه آغاز كردند.
2- مركب، كه مرغوب ترین نوع آن را بعدها در قرن سوم میلادی بدست آودرند.
3- لوح یا سطحی كه وسیله چاپ بود، كه در ابتدا نقوشی را كه می خواستند تكثیر كنند بر سنگهای مرمر یا قطعات موم حك می كردند، بعدها قطعات سنگ مرمر یا موم یا چوب یا فلز را به صورت مهر می ساختند.
ا نگیزه اصلی چاپ دستی در شرق دور، تكثیر شمایل قدیسان و متنون مقدس را از طریق حكاكی روی لوحه های چوبین و چاپ آن ها بر روی ابریشم و كاغذ بوده است. مصریان نیز از گ یاه پاپیروس كه در آن زمان در سواحل رود نیل به فراوانی روئیده می شود برای چاپ الواح حكاكی شده به عنوان صفحه ی حامل یا كاغذ استفاده می كرده اند، با آثار باقی مانده در چین مثل مهرها و چاپهای دستی پول نشان دهنده این واقعیت است كه چین مهد چاپ در جهان پیش از اختراع حروف فلزی نوشتاری گوتنبرگ در آلمان بوده است.
کلمات کلیدی:
چاپ
تایپوگرافی
صنعت چاپ در ایران
تایپوگرافی چیست؟
برای درك بهتر و آسان تر تایپوگرافی بایدگفت بین آن و خوش نویسی رابطه ی مستقیم وجود دارد چرا كه خوشنویسی و خطاطی نوعی تایپوگرافی است و می توان گفت معنی تحت الفظی خوشنویسی خوش نوشتن حروف و كلمات با رعایت به معنای جا افتادن و مناسب بودن نوشتهاست كه در ا رتباط با موضوع زیبایی در مفهوم كاربردی تعریف میشود نه در شكل ظاهری آن، بنابراین از زمانی كه ژوهانس گوتنبرگ در سال های 1468-1398 میلادی فن چاپ را اختراع كرد، تلاش های زیادی برای گسترش شیوه هایی كه كارایی بیشتری در تكثیر متون داشته باشند انجام گرفت تا اینكه حروف برجسته فلزی ساخته شده كه پس از سپرده شدن به دستگاه چاپ و اتمام كار مجدداً از آن ها برای مطلبی جدید استفاده می كردند.
به این امر تایپوگرافی می گویند، یعنی فن بیان نوشتار در ارتباط با صنعت چاپ: اما امروز دیگر چنین نیست و حوزه تایپوگرافی به راستی گسترش یافته و حتی از مرز فن غول آسای چاپ، كامپیوتر و شبكه های اطلاع رسانی پا فراتر گذاشته است. و هر گونه رفتاری و طراحی كه به حروف انجام می شود تا حروف و كلمات به وجه تصویری نزدیك تر شوند با هر قصدی تایپوگرافی است.برای مثال به سال 1456 میلادی گوتنبرگ برای تكثیر كتاب انجیل نمونه ای از حروف البا را برای خود انتخاب كرد كه با خصوصیات نوشتاری و نسخه های دست نویس آن زمان گوتیك مطابقت داشت.
گستره ی (lay out) قرار می گیرد و پیام های نوشتاری و تصویری را تحت تاثیر متقابل و مكمل یكدیگر قرار می دهد. در حقیقت تایپوگرافی برای تقویت مفاهیم است، نه تكذیب و نادیده گرفتن معنی و ابهام آن و یا از هم گسیختن آنچه مقصود اصلی است. و هنرمند بایستی به كمك تایپوگرافی نوشته و موضوع را در ذهن مخاطب ثبت كند یعنی با عینی و محسوس كردن نوشتار موضوع آن را نیز آسان و سهل الوصول كند پس تمام تلاش صنعتگران به سوی تكثیر سریع پیش می رفت.
فهرست
مقدمه1
کارگاه چاپ دستی1
تایپوگرافی2
پیشرفتهای صنعت چاپ4
تاریخچه چاپ در ایران15
منابع26
دانلود طرح توجیهی پوشال کولر