ویدئوآرت در ایران و معرفی هنرمندان شاخص آن

          س 
            بازدید : 94
          جمعه 05 آذر 1395
           نظرات (0)
        

ویدئوآرت در ایران و معرفی هنرمندان شاخص آن

در این پایان نامه به بررسی ویدئوآرت در ایران و معرفی هنرمندان شاخص آن خواهیم پرداخت

دسته بندی	هنر و گرافیک
فرمت فایل	doc
حجم فایل	937 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	61

دانلود پایان نامه رشته هنر

ویدئوآرت در ایران و معرفی هنرمندان شاخص آن

چکیده:

در دهه ی اخیر شاهد باز شدن درها به سوی جریان-های هنری معاصر و جاری در جهان بوده ایم که با حمایت‌های رسمی متولیان هنر همراه شد. موزه هنرهای معاصر تهران، به عنوان نماد بارز این جریان نقشی تعیین‌کننده داشت چرا که توانست پس از نزدیک به ۲ دهه که محل نمایش نگارگری و خوشنویسی و سفال و نقاشی‌هایی با سبک و سیاق نه چندان معاصر بود، نام خود را معنی ببخشد. برگزاری چندین دوره نمایشگاه هنر مفهومی و سخنرانی‌ها و سمینارهای متعدد در زمینه هنر معاصر، و مضامینی چون ویدئوآرت، فوتوآرت، اینستالیشن و ... که برای جمع کثیری از جامعه هنر ایران، تازه می‌نمود باعث مطرح شدن مدیوم تازه‌ای از هنر هم پای اشکال سنتی‌اش و راه‌یافتن ایران به مجامع جدی‌تر جهانی شد.

(تقی زاده، ژینوس، 1387، Http://www.Parkingallery.com)

ویدئوآرت از ادبیات اصیلی در ایران برخوردار است. ویدئوآرتیست های ایرانی روش های متفاوتی از کاربرد تجهیزات ویدئو را به منظور خلق و ضبط بیان های هنری مختلف با هم ترکیب می کنند. در بیشتر موارد ویدئوآرت ها از منابع فکری ایرانی و اسلامی سرچشمه می گیرند و نیازی به تذکر نیست که فرهنگ غنی ایران سرچشمه ای تمام نشدنی پیش روی هنرمندان گشوده است. اما در این میان نسلی که به این هنر روی آورده است خود در بستری رشد کرده که چه به خاطر نفوذ شبکه ی جهانی وب و تکنولوژی ماهواره و صدها عامل ارتباطی دیگر و چه به خاطر تغییر طبیعی فرهنگ و ارزش های وابسته به آن، نگرشی کاملاً متفاوت به رویدادهای اطرافشان دارند و این شکاف یا اختلاف سلیقه بر کسی پوشیده نیست، لذا آنچه در برخی آثار ویدئوآرتیست های نسبتاً جوان می بینیم و گاهاً به تقلیدهای کورکورانه یا غرب گرایی متهم می شوند شاید حاصل همین پیش آمد باشد و شاید ما هنوز آگاهانه و بی طرفانه به نقد آن چیزی ننشسته ایم که امروز در هنر ایران اتفاق می افتد.

گذار از قرن بیستم چنان سریع اتفاق افتاد که مجال داوری و نقد آثار پیشین را به تعویق انداخت. بهتر آنست که نخست مجموعه ای از آثار ویدئوآرت گرد هم آید و با بررسی موشکافانه ی آثار و رویکرد ویدئوآرتیست های ایرانی بتوان به نوعی دسته بندی رسید. البته همان طور که گفته شد خود ویدئوآرت مقوله-ای تعریف گریز است و این به خصلت هنر عصر جدید برمی-گردد که هرگاه منتقدان به تعریف مرز، سبک وچاچوب هایی در هنر برای آسان تر شدن نقدهایشان برآمده اند ساختار جدیدی در هنر شکسته است، تا هنرمندان مانند همیشه ثابت کنند که در چاچوبی جای نمی گیرند که از پیش تعریف شده است و همواره جلوتر از زمانه حرکت می کنند.

حال حکایت ویدئوآرت در ایران است که در سال های اخیر عده ای آغوش حمایتشان را برای تجربه ی آن گشوده اند و عده ای نیز با بینشی محدود آن را خطری دانسته اند که هنرهای سنتی مان را تهدید می کند غافل از این که هر نقد ناآگاهانه ای چوبی است که بر پیکر هنر این سرزمین فرود می آید، چه این نقد تندروانه در جهت دفاع از آثار هنرجدید برآید و چه هراسناک از هرگونه تغییر در وضعیت موجود هنر ایران باشد. پیشرفت هنر ایران همیشه به دوره هایی از تاریخ معطوف بوده که دستان هنرمندان برای تجربه های نو و جسورانه باز گذاشته شده و در این میان حمایت بزرگان آن دوره از ایران را نباید نادیده انگاشت.

کلمات کلیدی: