| خداشناسى از راه فطرت
مقصود از راه فطرت این است كه شعور باطنى و كشش درونى او را به سوى خدا رهبرى مینماید، بطورى كه بدون هیچ دلیل و استدلالى، ناخودآگاه، خداخواه و خداجوى است و حس خداخواهى در نهاد او به صورت یك امر غریزى و فطرى، به ودیعت گذارده شده است
|
 |
| دسته بندی | فقه،الهیات،معارف |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 40 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 20 |
خداشناسى از راه فطرت
مقدمه
بشر براى درك و شناسائى خداى جهان دو راه دارد:
1 ـ راه دل احساس فطرى
2 ـ راه عقل و استدلال
مقصود از راه فطرت این است كه شعور باطنى و كشش درونى او را به سوى خدا رهبرى مینماید، بطورى كه بدون هیچ دلیل و استدلالى، ناخودآگاه، خداخواه و خداجوى است و حس خداخواهى در نهاد او به صورت یك امر غریزى و فطرى، به ودیعت گذارده شده است و این حس بسان غرائز دیگر انسانى، انسان را به مقصدى كه هدف آن است میكشاند، چنانكه مقصود از راه استدلال و عقل این است كه انسان با دلیلهاى علمى، به وجود خدا پى میبرد و بر وجود او مانند سایر مسائل عقلى استدلال میكند.
اساس راه اول را حس درونى تشكیل میدهد چنانكه پایه راه دوم، تعقل و استدلال میباشد.بشر در شناختن خدا از طریق دل و فطرت به هیچ نوع برهان و استدلالى نیاز ندارد، بلكه در پرتو غریزه خداخواهى و حس خداجوئى كه در اصطلاح دانشمندان اسلامى «فطرت» نامیده شده به سوى خدا متوجه میگردد.ولى راهنماى او در راه دوم، برهان و استدلال و تفكر و تعقل است.
کلمات کلیدی:
فطرت
خداشناسى
حس خداجوئى
دانلود طرح توجیهی مدرسـه غير انتـفاعي