| محاربه و مفهوم آن در قرآن کریم و بررسی این موضوع ازنگاه اهل سنت و اهل تشیع
هدف از این پایان نامه محاربه و مفهوم آن در قرآن کریم و بررسی این موضوع ازنگاه اهل سنت و اهل تشیع می باشد
|
 |
| دسته بندی | فقه،الهیات،معارف |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 247 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 178 |
دانلود پایان نامه رشته الهیات و معارف اسلامی
محاربه و مفهوم آن در قرآن کریم و بررسی این موضوع ازنگاه اهل سنت و اهل تشیع
*قابل استفاده برای رشته های فقه و حقوق
چکیده:
در تنقیح موضوع حد محارب سخن بسیار رفته است، آیا موضوع آن فقط كسى است كه براى ترساندن مردم سلاح كشیده باشد، یا هر كس به هر نحو حتى مثلا به صورت بغى، محارب با خدا و پیامبر باشد موضوع آن است؟ و یا به طور مطلق هر مفسد فى الارض حتى اگر افساد او به صورت جنگ و محاربه هم نباشد، موضوع این حد است؟ پایه این بحث بر استظهار از آیه مباركه و روایات مخصوص حد محارب، استوار است. آنچه در آیه و در روایات آمده، عنوان (محاربه با خدا و پیامبر) و عنوان (مفسد فى الارض) است، كدام یك از این دو عنوان موضوع حد محارب است، عنوان (محارب) یا عنوان (مفسد فى الارض) یا مجموع هر دو، یا هر یك از آنها مستقلا بر این پایه كه این دو، یكى نباشند؟ براى روشن شدن مطلب، چند جهت را مورد بحث قرار مى دهیم:
کلمات کلیدی:
محاربه
محاربه در قرآن
بررسی محاربه ازنگاه اهل سنت
بررسی محاربه ازنگاه اهل تشیع
مفاد آیه محاربه
در آیه، دو قید آمده است: (محاربه خدا و رسول) و(افساد در ارض)، كه درباره هر یك باید به بحث پرداخت.
1-1-2) بررسی عنوان محاربه
معناى حقیقى حرب هرچه باشد، اضافه شدن لفظ محاربه به (اللّه) و(الرسول) در آیه مباركه، قرینه اى است بر اینكه معناى حقیقى این كلمه مراد نیست، زیرا محاربه به معناى حقیقى آن، با خدا ممكن نیست و با رسول اگرچه ممكن است اما قطعا در این جا مراد نیست، زیرا خصوص كسانى كه با شخص پیامبر مى جنگیدند مقصود آیه نیست، چه در این صورت آیه اختصاص داشت به زمان حیات پیامبر، در حالى كه كسانى كه با پیامبر مى جنگیدند فقط كافران زمان او بودند و چنانكه خواهد آمد، كافران زمان پیامبر قطعا از مدلول این آیه بیرون هستند. بلكه نفس اضافه شدن لفظ محاربه به خدا و رسول باهم، خود قرینه اى است بر اینكه مراد از آن، معناى گسترده ترى از جنگ مستقیم و شخصى است و آن معنا یكى از این دو امر است:
1 . مراد از محاربه همان گونه كه در لسان العرب آمده، هر گونه عصیان و مخالفت با حكم خدا و رسول است و ظاهر عبارت علامه طباطبائى در (تفسیر المیزان ) نیز همین معنا را مى رساند. بر این اساس، استعمال لفظ محاربه در مطلق عصیان و مخالفت، از قبیل مجاز در كلمه است.
2 . مراد از محاربه با خدا ورسول، محاربه با مسلمانان است ولى به منظور بزرگ جلوه دادن آن و توجه دادن به اهمیت امت اسلامى و اینكه جنگ با امت اسلام به منزله جنگ با خدا و رسول است، لفظ محاربه در آیه، به خدا و رسول اضافه شده است. زیرا امت اسلام منتسب به خدا و پیامبر و تحت ولایت آنهاست. چنین معنایى به منزله مجاز در اسناد است. فاضل مقداد در تفسیر خود، همین معنا را برگزیده است .
فهرست
چکیده6
مقدمه7
فصل اولتعاریف9
(1-1 معنای لغوی محاربه10
2-1) محاربه در قرآن كریم11
3-1) اصطلاح محاربه از دیدگاه فقیهان امامیه17
4-1) اصطلاح محاربه از دیدگاه اهل سنت27
فصل دومماهیت محاربه29
2-1) مفاد آیه محاربه30
1-1-2) بررسی عنوان محاربه30
2-1-2) بررسی عنوان افساد در زمین63
1-2-1-2) مراد از افساد در زمین63
2-2) جمع میان دو عنوان محارب ومفسد فى الارض70
3-2) آیا افساد فی الارض به تنهایی، موضوع برای جواز حکم قتل می باشد81
4-2) بررسی روایات خاصه درباره موضوع حد محارب84
5-2) بررسى عناصر دخیل در تحقق عنوان محاربه129
1-5-2) بکار بردن سلاح129
2-5-2) تحقق خارجی ترس و ارعاب137
3-5-2) قصد قتل یا سرقت143
4-5-2) عمومیت متعلق محاربه148
6-2) دیدگاه علمای اهل سنت در باب محارب153
7-2) دیدگاه اهل سنت در باب حکم محارب161
1-7-2) قائلان به حبس161
2-7-2) قائلان به غیر حبس163
8-2) محارب در متون حدیثی مذاهب اربعه165
9-2) آراء برخی از مذاهب در خصوص اشرار و ترساندن مردم171
منابع172
دانلود طرح توجیهی مدرسـه غير انتـفاعي